فه‌زڵێ زۆر ڕۆژوو گرتن له‌ مانگی موحه‌ڕه‌مدا

فه‌زڵێ زۆر ڕۆژوو گرتن له‌ مانگی موحه‌ڕه‌مدا

] kurdish – كوردی – كردي [

شێخ موحه‌مه‌د ساڵح المنجد

وه‌رگێڕانی: عبد السلام محمد پشده‌ری

پێداچونه‌وه‌ی: پشتیوان سابیر عه‌زیز

2014 - 1435

فضل الإكثار من صيام النافلة في شهر محرّم

« باللغة الكردية »

الشیخ محمد صالح المنجد

ترجمة: عبدالسلام محمد البشدري

مراجعة: بشتيوان صابر عزيز

2014 - 1435

فه‌زڵێ زۆر ڕۆژوو گرتن له‌ مانگی موحه‌ڕه‌مدا

ئه‌م پرسیاره‌ ئاڕاسته‌ی ماڵپه‌ڕی ئیسلام پرسیار و وه‌ڵام كراوه‌ :

پرسیار : ئایا سوننه‌ته‌ له‌ مانگی موحه‌ڕه‌مه‌دا زۆر ڕۆژوو بگیررێت ؟ وه‌ ئایا ئه‌م مانگه‌ تایبه‌ت مه‌ند زیاتری هه‌یه‌ له‌ مانگه‌كانی تر ؟

وه‌ڵام : سوپاس وستایش بۆ خوای گه‌وره‌ ومیهره‌بان ودرود وصه‌ڵات وسه‌لام له‌سه‌ر پێشه‌وای مرۆڤایه‌تی محمدی پێغه‌مبه‌ری ئیسلام و ئال وبه‌یت و هاوه‌ڵ وشوێنكه‌وتوانی هه‌تا هه‌تایه‌ .

بێگومان مانگی موحه‌ڕه‌م یه‌كه‌م مانگی ساڵی كۆچیه‌، و یه‌كێكه‌ له‌و چوار مانگه‌ی كه‌ به‌مانگه‌كانی حه‌رام ناوزه‌د كراوه‌ ( مه‌به‌ست پێی ئه‌وه‌یه‌ كه‌ شه‌ڕ و شۆڕ و جه‌نگی تێدا قه‌ده‌غه‌ كراوه‌ )، خوای گه‌وره‌ش له‌ باره‌ی ئه‌م مانگه‌ حه‌رامانه‌وه‌ فه‌رموویه‌تی : ▬ إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ ♂ [ سورة التوبة : 36 ] واتا : بێگومان ژماره‌ی مانگه‌کان لای خوا دوانزه‌ مانگه‌، له‌کتێبی خوادا له‌ (لوح المحفوظ) دا دیاریکراوه‌، هه‌ر له‌و ڕۆژه‌وه‌ که‌ ئاسمانه‌کان و زه‌وی دروست کردووه‌، چوار مانگی به‌ حه‌رام داناوه‌ (واته‌ جه‌نگ تیایدا نابێت به‌رپا ببێت)، هه‌ر ئه‌وه‌یه‌ ئایین و به‌رنامه‌ی ڕاست و دروست، که‌وابوو له‌و مانگانه‌دا سته‌م له‌ خۆتان مه‌که‌ن و جه‌نگ به‌رپا مه‌که‌ن.

ئه‌بی به‌كره‌ ( خوای لێ ڕازی بێت ) ده‌گێڕێته‌وه‌ كه‌ پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) فه‌رموویه‌تی : « الزَّمَانُ قَدْ اسْتَدَارَ كَهَيْئَتِهِ يَوْمَ خَلَقَ اللَّهُ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ السَّنَةُ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ثَلاثَةٌ مُتَوَالِيَاتٌ ذُو الْقَعْدَةِ وَذُو الْحِجَّةِ وَالْمُحَرَّمُ وَرَجَبُ مُضَرَ الَّذِي بَيْنَ جُمَادَى وَشَعْبَانَ » [ أخرج البخاري (3167) ومسلم (1679) ] واتا : زه‌مان و كات سوڕاوه‌ته‌وه‌ هه‌ر له‌و ڕۆژه‌ی كه‌ خوای گه‌وره‌ ئاسمانه‌كان و زه‌وی خه‌لق كردوه‌ ساڵ دوانزه‌ مانگ بووه‌، چوار له‌و مانگانه‌ خوای گه‌وره‌ شه‌ڕ و شۆڕ و جه‌نگ كردنی تێدا حه‌رام كردووه‌، سێ مانگیان به‌دوای یه‌كدا دێن، ئه‌ویش مانگه‌كانی ( ذو القعدة و ذو الحجة و موحه‌ڕه‌م ) ن له‌گه‌ڵ مانگی ڕه‌جه‌ب كه‌ كه‌وتوتوه‌ته‌ نێوان مانگی جمادای دووه‌م و مانگی شه‌عبانه‌وه‌ .

هه‌روه‌ها ثابت بووه‌ له‌ پێغه‌مبه‌ری خودا ( صلی الله علیه وسلم ) كه‌ باشترین ڕۆژوو گرتن له‌ پاش ڕۆژووی مانگی ڕه‌مه‌زان ڕۆژوو گرتنی مانگی موحه‌ڕه‌مه‌، وه‌ باشترین نوێژێكیش له‌ پاش نوێژه‌ فه‌رزه‌كانه‌وه‌ شه‌و نویژ كردنه‌، هه‌روه‌ك فه‌رموویه‌تی : « أَفْضَلُ الصِّيَامِ بَعْدَ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ الْمُحَرَّمُ وأفضل الصلاة بعد الفريضة صلاة الليل » [ رواه مسلم 1163 ] .

كاتێك پێغه‌مبه‌ری خوا ( صلی الله علیه وسلم ) ده‌فه‌رموێت ( شهر الله ) ووشه‌ی مانگ ده‌داته‌ پاڵ ناوی پیرۆزی ( الله ) مه‌به‌ست لێی ته‌شریف و پیرۆزی ئه‌م مانگه‌یه‌ بۆیه‌ دراوه‌ته‌ پاڵ خوای گه‌وره‌ .

ده‌بێت ئه‌وه‌ش بزانین ثابت بووه‌ له‌ پێغه‌مبه‌ری خوداوه‌ ( صلی الله علیه وسلم ) كه‌ هیچ مانگێك به‌ ته‌واوی مانگه‌كه‌ جگه‌ له‌ ڕه‌مه‌زان به‌ ڕۆژوو نه‌بووه‌، ئه‌م فه‌رمووده‌یه‌ش به‌و مانایه‌ لێك ده‌درێته‌وه‌ كه‌ وه‌ك هانده‌رێك وایه‌ كه‌ مرۆڤی موسڵمان له‌ مانگی موحه‌ڕه‌مدا زۆر به‌ڕۆژوو بێت، نه‌ك هه‌موو مانگه‌كه‌ ..

خوای گه‌وره‌ش زاناتره‌ ..

سه‌رچاوه‌ : ماڵپه‌ڕی ئیسلام پرسیار و وه‌ڵام ..