Contents

Ин сурат баёнгари насаби Имом Муҳаммад Боқир –Муҳаммад ибни Алӣ ибни Ҳусайн ибни Алӣ ибни Абитолиб- разияллоҳу анҳум аст, ва инчунин устодонаш ва баъзе аз суханҳояш ва суханҳое ки дар бораи он гуфта шуд.

Ин сурат баёнгари хешовандӣ миёни Оли Алӣ ибни Абитолиб ва Оли Талҳа ибни Убайдуллоҳ разияллоҳу анҳумо мебошад, ин далолат ба дусти ва алоқамандии аҳли байт бо саҳобагон ва наберагони онҳо баъди вафоташон мекунад. Пас бояд аз масоили таҳрифшуда дар таърих парҳез кард.

БАРОИ ЧИ СОЛИ НАВРО ҶАШН НАГИРЕМ?

Асли пайдоиши идҳо, сарфи назар аз номҳои гуногун, ин яке аз шиорхои дин мебошад. Пас ин яке аз хусусиятҳое аст, киҳар миллат ва пайравони он аз якдигар фарқ мекунанд.

маносики умра

Лавҳа бо суратҳои ороишёфта бо забони тоҷикӣ, ки аз тарафи Шайх доктор Ҳайсам Сарҳон омода шудааст ва дар он ҳама чизҳое, ки ҳоҷӣ ба он ниёз дорад, зина ба зина бо таври зебо ва мухтасар, бо расму нишонаҳо ва бо тартиб оварда шудааст, то ин ки ин фаризаи бузургро ба....

Ин шаҷаранома робитаи самимии аҳли байт ва саҳобаро нишон медиҳад, ва ин бар асоси китобҳои таърихи навишта шудааст. Пас бояд аз масоили таҳрифшуда дар таърих парҳез кард.

Муҳаббат ва дӯсти миёни саҳоба ва аҳли байт боис шуд, ки Али фарзандон ва наберагон, писарон ва духтаронашро ба номҳои саҳобагон номгузорӣ кунад. Зеро инсон ҷигаргушаҳояшро ба номҳои касоне, ки аз онон нафрат доранд, номгузори намекунад, балки беҳтарин номҳоро, ки барояшон бо арзиш ҳастанд, интихоб мекунад.

Ин сурат ба ин мавзуъҳо бо шакли мухтасар ишора мекунад: 1- Замон ва макони издивоҷ. 2- Хостгорҳо. 3- Маҳрия (маҳри арус). 4- Таоми арӯси. 5-Хона (хонаи шаҳу арӯс). 6- Лавозимоти хонаи арӯс.

Ин сурат дар бораи духтарони Паёмбар бо шакли мухтасаран маълумот медиҳад, ки онҳо: 1- Зайнаб. 2- Умми Кулсум. 3- Руқайя. 4- Фотима мебошанд.

Ин намуна аз робита ва ҳамбастагӣ миёни Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам ва хулафои рошидин разияллоҳу анҳум сухан мегуяд, ки онҳо Абубакри Сиддиқ ва Умар ибни Хаттоб ва Усмон ибни Аффон ва Алӣ ибни Абитолиб мебошанд. Ин ҳам далолат бар бузургии эшон ва робитаи қави байнашон мебошад.

Ин сурат баёнгари алоқаи хубе ки миёни Зубайр ибни Аввом ризияллоҳу анҳу ҳавории Паёмбар саллаллоҳу алайҳи ва саллам ва манзили он ҳазрат буд баён мекунад.